‘Trigger’ vinger is een beschrijving van een ‘haperende’ vinger, of eigenlijk een haperende buigpees van vinger of duim. Dit betekent dat u de vinger bijvoorbeeld niet of moeilijk kunt strekken of buigen op bepaalde ogenblikken. Vaak gebeurt dit ‘s ochtends. Aanvankelijk gebeurt dit sporadisch, maar dit kan geleidelijk frequenter optreden.
Meestal begint deze aandoening als een overbelasting met ontsteking, waardoor de peesschede – de buis waarin de pees glijdt - gaat zwellen. Soms is het echter de pees die gezwollen is. Bij langdurige ontsteking ontstaat er dan een verdikking in de peesschede, die de pees hindert bij overgang van buigen naar strekken en omgekeerd. Dit veroorzaakt het typische haperen. De aandoening komt meer voor bij reuma-patienten en mensen met diabetes. Een triggervinger komt ook vaker voor bij mensen met een Carpaal Tunnel Syndroom en bij andere ontstekingsaandoeningen, zoals peesontstekingen van schouder en elleboog.
De duim is het frequentst aangetast, gevolgd door de ring-, middenvinger, pink en wijsvinger. In het begin van de aandoening kan een cortisone-inspuiting soms hulp bieden. Wanneer de aandoening te ver gevorderd is, dan wordt een operatie voorgesteld. Wanneer er geen behandeling wordt ingesteld, kan dit echter aanleiding geven tot blijvende verstijving van de gewrichten. Zelfs het losmaken van de haperende pees kan dan niet meer baten.